Iemand met een psychische kwetsbaarheid graag zien kan soms heel moeilijk zijn. Ik heb als kind rollen moeten opnemen die eigenlijk niet voor een kind bestemd waren en daardoor heel veel moeten missen. Leren en studeren is mijn houvast geweest, ik ben door mijn schoolcarrière gefietst. Op een gegeven moment liep ik vast. De persoon die je graag ziet heeft zelf niet gekozen voor haar moeilijkheden, maar de belasting op het gezin weegt wel enorm. Gelukkig zijn er ook goede dingen uit voortgekomen. Ik heb twee geweldige beginnende pubers in huis en binnen ons gezin is de sfeer open, alles is bespreekbaar. Zij merken ook mijn proces op, mijn verleden zorgt ervoor dat ik zelf heel bewust omga met mijn rol als moeder.

Aanvankelijk studeerde ik af met een diploma vertaler-tolk. In de jobs die daaruit voortvloeiden voelde ik “dit is het niet”. Toen ik vrijwilligerswerk begon te doen bij Awel en Tejo, ervaarde ik dat werken met mensen me veel meer voldoening gaf. Ik koos uiteindelijk voor een bijkomende studie gezinswetenschappen en deed stage bij UPC Duffel, een hele boeiende ervaring waardoor ik besefte dat psychiatrie me wel nauw aan het hart ligt. In juni ben ik afgestudeerd en ik kreeg de kans om meteen te starten als familie-ervaringsdeskundige bij Bethanië.

Het is een nieuwe functie die ik zelf probeer vorm te geven op een manier waarop ik dicht bij mezelf kan blijven. Ik ben nog volop bezig alle afdelingen te leren kennen en probeer zoveel mogelijk in contact te komen met familieleden om te luisteren naar hun noden. Het is mooi om de kracht te zien die uit kan gaan van gezinnen, ook onder moeilijke omstandigheden. Iemand wordt omwille van een psychische kwetsbaarheid uit zijn/haar context gehaald, maar er komt een moment waarop ze terugkeren. De familie en naasten gaan intussen eveneens door een heel proces. Het is zo belangrijk, ook naar preventie toe, dat zij daarin gehoord en ondersteund worden. Ik hoop dat ik daarin een beetje kan bijdragen.

Veerkracht zit voor mij in de manier waarop mensen samen, elke dag proberen om te gaan met de dingen die gebeuren. Sommige dagen gaat het moeilijk en dat is ook oké. Accepteren dat het moeilijk gaat en het er gewoon kunnen laten zijn is ook veerkracht.  De Nederlandse journaliste Resi Langkester verloor haar vader aan zelfdoding. Haar uitspraak vind ik heel treffend: “veerkracht heeft niets te maken met snelheid, maar met ontwaken na een klap op je eigen tempo”. Soms  moet je inderdaad eens wat langer blijven liggen, jezelf de tijd geven, durven luisteren naar jezelf.

 

Leen Michiels